شعر از استاد اصغر مستفید(سرابی)السلام علیک یا فاطمهّ الزهرا
یادم انداخت قلم باز درِ ســـوخته را / شعله ی آتش و آن بال و پرِ ســـوخته را / بین دیــوار و در و آذر دود آسایی / مادری خونجگـــر و اشگ ترِ ســـوخته را / داد میزد به جماعت که علــــی را نبرید / غرق محنت مکنید این گُهــــر ســـــوخته را / محسنــــم را که به ضـــرب لَگد در کُشتید / سقط کردید زکینه ثمـــرِ ســـــوخته را / فکـــر کردید که آیا چه کســـی خواهد داد / نزد معبـــــود جـــواب پســـــرِ ســـوخته را / بشنـاسید مــــرا، بنت رســــولُ اللهــــم / غصه کافیست دگـــــر این جگـــرِ ســــوخته را / ماه عصمت شده مستغــــرق خون پســرش / دادرس نیست چرا این قمـــــــرِ ســـوخته را / شـــــرر اُ فتاده به کُلّ بدنم، میسوزم / طاقتم نیست بگیــــرم کمــــــرِ ســــوخته را / دلکبابم دگر اینگـــــونه کبابم نکنید / زین فزونتــــــر نکنیدش شـــــررِ ســــــوخته را / فاطمه سوخت (ســــرابی) همه ی عالم سوخت / تو چه دانی غم آن جانبَســــرِ ســـــوخته را /
التماس دعا... ســـــرابی
بر روی تصویر تلگرامی بالا کلیک نمایید و به کانال استاد سرابی بپیوندید
